زندگی نامه الحاج سید منصور نادری

الحاج سیدمنصور نادری کیانی

سیدمنصور نادری در سال 1315 در یک خانواده منور روحانی چشم به جهان گشوده. ابتداء زندگی در زادگاهش در پهلوی پدر دانشمند، رهبر مذهـبی، شاعر و مؤلف 54 جلد کتاب تعلیم و تربیه یافته و از علوم متداول عصر خود مستفید گردیدند. ایشان از کودکی تیز هوش،با تدبیر تحول پسند، مسؤولیت پذیر، سخی طبع و خادم جماعت و اجتماع بود و مانند پدر بزرگوار شان از قریحة شعر بر خوردار است. او در عقیده خویش اسماعلیه نزاری آقاخانی میباشد.سید منصور نادری از ایام جوانی به اینطرف علاقه خاص به خدمتگزاری به مردم داشته و پیرو آیین جوانمردی میباشد. ازآغاز زندگـی در سیمایش شجاعت و درگفتار و کردارش صداقت هویدا و آشکار است. در سال 1336 خورشیدی شامل وظیفة مقدس عسکری گردیده در سال 1338 خورشیدی آنرا به پایان رسانیـد. موصوف مرد شمشیر و قلم دارای افکار سیاسی و اندیشه فرهنگـی بوده، عدالت پسند میباشدکه بدین ملحوظ، از محبوبیت خاصی میان مردم برخوردار بوده، پدرش اکثر صلاحیت های امور مردمی را به او محول می ساخت؛ تا عدالت را تطبیق و در خدمت مردم باشد. سید منصور نادری در سال 1346 توسط حکومت وقت، راهی زندان ولایت بغلان گردیده و مدت دو سال از خدمت گذاری مردم محروم گردید. از آنجا که تاریخ چهره پر از فراز و نشیب دارد، گاهی شهرت و محبوبیت او باعث ترس و هراس دولت های وقت شده و گاهی هـم حکومت های وقت، جهت تقویت خویش به اساس شرایط خاص اورا مورد نوازش قرار می داد. سید منصور نادری در کشوری زاده شده است که تعصبات قومی و مذهبی در آن حکمفرما بوده، از آزاد اندیشی او حکومت های وقت در هراس بودند تا اینکه در سال ( 1352 ) دوباره راهی زندان گردید و بعداً در سال (1353) همراه سه برادر شان بدون هیچگونه جرمی رهسپار محبس دهمـزنگ میشود و مدت 4 سال را در آنجا سپری مینماید. این مرد حماسه و تاریخ ساز، بعد از آزادی کوتاه مدت، دوباره توسط حکومت مستبد و دکتاتور وقت توقیف و در سال 1357 با جمعی از روشنفکران اهل علم و ادب جامعه و شماری از پیروان نهضت اسلامی به زندان پلچرخی انتقال و بدون کدام فیصله حقوقی و قضایی حکم اعدام علیه وی صادر شده است وگاهی هم درین فیصله ها ایشان، به 97 سال قید حبس محکوم میگردید. ولی از آنجا که حکام مستبد وقت مغرور قدرت خویش بودند، از اسرار الهی آگاهی نداشتند. موصوف بنا بر تحولات سیاسی در کشور، در دوران حکومت ببرک کارمل از زندان پلچرخی رها و در سال 1360 خورشیدی جهت ادای فریضة بیت الله شریف و زیارت مدینة منوره عازم کشور عربستان گردی

در سال های 59 و 60 که تازه مخالفت ها علیه دولت وقت شروع شده بود، در اکثرجاها قیام مسلحانه بر ضد نیروهای دولتی آغاز گردیده بود منجمله در ولایت بغلان نیز مردم اسماعیلیه آنجا از باج گیری، ظلم و تعدی گروپ های مسلح غیر مسؤول بستوه آمده، هر روز دسته، دسته نزد الحاج سید منصور نادری رفته عرض حال بیچاره گـی و بی دفاعی خویش را مینمودند که جناب الحاج سید منصور نادری بخاطر دفاع از شرف و عزت مردم آن دیار در سال 1361 هجری شمسی جهت سهمگیری در آبادانی کشور جان برکف گرفته راهی زادگاه خویش گردید. به محض ورود به دیار آبائی خویش به تعداد 3000 رأس گوسفند خود را برای مردم دایمیرک و نیک پی که قبلاً اموال و مواشی شان توسط گروپ های مسلح به یغما برده شده بود، توزیع نمود. وپس از چند روز اقامت پلان دفاع از مردم را طرح ریزی کرده و به خریداری سلاح اقدام نمود که طی مدت کوتاهی توانست مردم و منطقه را از تسلط چپاولگران نجات دهد. الحاج سید منصور نادری در اوایل سال 1362 مبارزه علیه زرع کشت، قاچاق و استعمال مواد مخدر را عملاً آغاز نمود که در صدر برنامه کاری خویش، تداوی مردمان قریة شلکتو مربوط ولسوالی دهنه غوری و قریة وادو، مربوط ولسوالی تاله و برفک را قرار داده، وارد عمل شد که در نتیجه به تعداد 1000 نفر معتادان آن دو قریه را از بلای خانمان سوز عمل تریاک و چرس نجات بخشید. بنا بر گسترش معتادان جهت تداوی، در اواسط سال 1362 الحاج سید منصور نادری یک باب شفاخانة 30 بستر را در ده کیان تأسیس نمود در خدمت معتادان قرار داد. چون ایشان در پروسة تأمین امنیت سهمگیری دلسوزانه داشتند؛ در اواخر سال 1364 یک قطعه نظامی را در چوکات دولت ایجاد و مسؤولیت امنیت شاهراه سالنگ الی حیرتان را عهده دار گردید تا وسایط حامل مواد ارتزاقی به شهر کابل و سایر دیگر ولایات طور سالم برسد. در نتیجة ایجاد قطعه نظامی مذکور، کاروان های متعلق به مجاهدین از منطقه باخاطر آسوده عبور و مرور می نمودندو دره کیان بمثابة یک دره صلح و غیر نظامی چنان مورد اعتماد همه قرار گرفته بود که دو دشمن سرسخت یعنی افراد دولت و مجاهدین در درة کیان یکجا با هم دور یک سفره طعام می خوردند. در سال 1367 خورشیدی با تأسیس کانون فرهنگی حکیم ناصر خسرو بلخی و ایجاد کتابخانه بزرگ دارای 50000 جلد کتاب مختلف النوع مورد استفاده مردم و فرهنگیان قرار گرفت. در سال 1367 بعد از اعلان مشی مصالحه ملی توسط دکتور نجیب الله، از طرف مردم متدین ولایت بغلان الحاج سید منصور نادری بحیث سناتور انتخاب گردیده و در همان سال جهت مبارزه علیه تریاک و تداوی معتادین در ولسوالی های سرحدی ولایت بدخشان، چندین گروپ از دکتوران مجرب و مبلغین را بمصرف شخصی خویش اعزام نمود که 3200 نفر معتـاد ین در این پروسه تداوی گردیدن

در سال 1371 که دولت به مجاهدین انتقال یافت سعی وتلاش خسته گی نا پذیر سید منصوری نادری در وحدت مجاهدین برجسته بود .بعد از سقوط حکومت داکتر نجیب الله و پیروزی مجاهدین، تمام شهر ها بدست گروه های مختلف تقسیم و اکثریت دارائـی های عامه توسط گروپ های مسلح غیر مسؤول بغارت برده شد فابریکات از بیخ و بن برکنـده گردیدند

نیرو های متخاصم از وضع و احوال موجود استفاده نمـوده، قتل ها نمودند؛ اما خوشبختانه در ولایت بغلان تدبیر خردمندانهء جناب الحاج سید منصور نادری چنان کارا بجـا بود که آب از آب تکان نخـورده مأمورین،کارگران، معلمین، شاگردان و همـه و همـه به وظایف خویش مصـروف و مشغول خدمت بودند. فابریکات و ادارات دولتی همه فعال و بر حسب گذشته در چرخش بودند. چنانکه شهریان پلخمری در وطن شان افغانستان اصلاً تغییرات سیاسی را احساس نکردند. در آن برهه زمان که اکثر ولایات و قراء وقصبات وطن عزیز مان در آتش جنگ می سوخت، مردم تمام ساحات ولایت بغـلان که تحت حاکمیت محتـرم الحاج سید منصور نادری قرار داشتند، در یک فضای صلح، با خاطر آسوده و عاری از تشویش زنده گی داشتند درآنوقت به تعداد 45000 نفـر معلم و شاگرد اعم ذکور و اناث مصروف تدریس و آموزش بودند. بعد از گذشت یک سال دورهء دولت داری استاد برهان الدین ربانی در کابل، ارتباط ولایت بغلان بنا بر بعضی معضلات با کابل قطع و تمامی امتیازات آن ولایت از طرف حکومت کابل در حالت تعلیـق قرار داده شد، با آن هم مردم و ادارات دولتی،اعم از مکاتب، پوهنتون، فابریکات تولیدی و ساختمانی ، روند عادی خود را می پیمودند؛ اما هنگامیکه طالبان در سال1375 شهر کابل را تصرف نمودند، استاد برهان الدین ربانی، با تمام اراکین و همراهانش بطرف شمال کشور عقب نشینی کردندکه جناب سید منصور نادری باخصلت جوانمـردیی که داشت، از ایشان پذیرایی نموده و پشتبانی خود را از محترم استاد برهان الدین ربانی اعلام داشت که همان هنگام جناب الحاج سید منصور نادری میزبان سیلی از مهاجرین کابل نیز بودند. الحاج سید منصـور نادری با پیروی از انبیاء و امامان بر حق در علم و فرهنگ با ذوق تر از دیگران بود و در اجرای عدالت و حفظ منافع عامه، هیچ گاه عقیده و عزت نفس خویش را قربانی زر و سیم نکرده بلکه شرافتمندانه و سر بلند زندگـی کرده است. چنانکه در سالهای که کابل در آتش جنگ می سوخت اما به تدبیر سید منصور نادری حاکمیت صلح تأمین بود، یکی از تجار پاکستانی به نام سلیـم اولیا غرض خریداری پرزه جات فابریکة سمنت پلخمـری در بدل بیست میلیون دالر آمریکایی نزد ایشان آمدولی آن عالیقدر برای نامبرده فرمود که: اولیاء صاحب! شمـا آدرس را اشتباه گرفته اید. برای من هویت ملی ام بالاتر از منافع شخصی است

الحاج سید منصور نادری در آن دوران در حدود ( 3000 ) سیر تخم ریز زمین للمی شخصی خویشرا که در منطقه تودک و اسکار موقعیت دارد، سخاوتمندانه برای مردم بطور رایگان با قباله شرعی توزیع نمود. همچنان زمین های آبیی که از قریهء شاه حسن الی اخیر قورقسای واقع است، برای مردم قوم بهسود و سادات بطور رایگان با قباله شرعی توزیع نمود. الحاج سید منصور نادری در پرتو طبع سخاوتمند، خصلت جوانمردانه با خط و مشی راستین خدمت صادقانه و تصمیم صادقانه، تلاش های خستگی ناپذیر نمود و توانست جامعـه اسماعیلیه افغانستان را از گزند روزگار در امان نگهدارد زیرا اسماعیلیان افغانستان در طول تاریخ به اثر تعصبات گوناگون، روحاً و جسماً شکنجه دیده بودند. جوانان اسماعیلیه در اثر فشارهای ناشی از تعصبات خشک، از زنده گی نا امید بودند حضور آنان در محافل سیاسی و سایر مجالس و محافل دیده نمی شد. حتی برخی ترک عقیده نموده، به گروپ های سیاسی اندیشه های دیگر گرویده بودند. روی این ملحوظ الحاج سید منصور نادری با تلاش های خستگی نا پذیر در جهت تأمین ارتباط بین اقوام مختلف و مذاهب مختلف تواست،جامعة اسماعیلی را از یأس و نا امیدی نجات بخشیده و امیدوار به یک فردای بهتر بسازد؛ چنانکه هم اکنون بهترین جوانان تحصیل یافتة جامعة اسماعیلیه افغانستان در سطوح بالائی محافل سیاسی کشور قرار دارند. در سال 1375 خورشیدی نظر به پیشنهاد، مردم اعم از نظامیان، متنفذین، اهل معارف، تنظیم های جهادی و روشنفکران بنا بر داشتن اصل شایسته گی، اهلیت وتجربة مردمداری در امور بین الافغانی، صداقت و وطن دوستـی که از محترم الحاج سید منصور نادری برای همه به اثبات رسیده بود ایشان بحیث معاون رئیس جمهور دولت اسلامـی افغانستان انتخاب و مقرر گردیدند

محترم الحاج سید منصور نادری در دوران مسؤولیت خویش بحیث معاون رئیس جمهور شب و روز تلاش نمودند تا افغانستان میدان تاخت و تاز بیگانگان نگردد و همیشه در راه صلح و تأمین وحدت ملی سعـی بلیغ می نمودند؛ چنانکه زادگاهش دره (کیان) و شهر پلخمری، مرکز صلح و امنیت قرار داده شدکه تمام فیصله ها و حل منازعات و مخالفتهای گروه های سیاسی و نظامی در آنجا صورت می پذیرفت و آن خطه، همیشه میزبان تعداد کثیری از مخالفین بخاطر صلح و آشتی بود

جناب الحاج سید منصور نادری در سال 1377 بنا بر جبر تاریخ به دیار مهاجرت رهسپار گردید و بعد از مدت زمانی، بر اثرتحولات سیاسی جهان که در 11 سپتمبر در آمـریکا رخ داد و زمینه ساز تأمین صلح در کشور گردید، جناب سید منصور نادری بعـد از مذاکرات، با مقامات رهبری کشور، پشتیبانی خود را ازفیصله های بن اعلام نمود و دوباره به میهن برگشت

ایشان در سال 1381 هجری شمسی حزب پیوند ملی افغانستان را با جمعی از روشنفکران هسته گذاری ، ایجاد و تشکیل نمود. جناب الحاج سید منصور نادری در سال 1384 از طرف مردم ولایت بغلان بحیث نماینده در پارلمان افغانستان پیشنهاد و به اکثریت آراء مردم ولایت بغلان بحیث وکیل ولسی جرگه انتخاب گردید که همین اکنون منحیث یکی از نماینده های فعال و طرف اعتماد و احترام مردم در جهت حل معضلات کشور و قانون گذاری در پارلمان کشور حضور فعال دارند